European Blues Cruise Marseille |
organisation: European Blues Cruise
artist: Billy Branch (US) |
© Rootsville 2016 |
review & photo credits: Marcel |
|
Muziekcruises zijn ondertussen een trend aan het worden. Zijn het Metal-cruises of Southern Rock-cruises , je hebt ze in alle maten en gewichten. Zo zijn er ook Blues Cruises. Onze Amerikaanse vrienden hebben zo al jaren de Legendary Rhythm In de voorgaande edities passeerden al tal van grote namen de revue. Wat denken jullie van namen als: John Primer, Toronzo Cannon, Peaches Staten, Mike Wheeler, Demetria Taylor, Omar Coleman en Vasti Jackson onder andere… De editie 2016 mocht er anders ook wezen met Billy Branch and The Sons Of Blues, Carlos Johnson, Mitch Woods, Bill Howlnmadd & Shy Perry, Stacy Brooks en de Franse –uit Marseille afkomstige - formatie: Hat Man Session. Niet slecht zou ik zo zeggen. Ik ken veel festivals die een moord zouden plegen (figuurlijk natuurlijk) om zo’n affiche samen te stellen. De boot vertrok op 27 augustus, maar ik besloot een dag eerder te vertrekken om de openingsavond in zaal “Les Docks” op het bekende La Joliette, hartje Marseille, mee te maken. Die avond konden we voor de eerste keer kennis maken met de artiesten, te beginnen met de locals van Hat Man Session, Frans duo dat ontstaan is onder impuls van Nasser Ben Dadoo ofte “Hat Man” en een geweldige harmonicaspeler Marko Balland. Voor deze cruise aangevuld met Lamine Guerfi op de bas en Alexis Voisin op drums. Voor mij een totale ontdekking , gezien ik van dit viertal nog nooit had gehoord maar ik was toch behoorlijk onder de indruk van hun zeer vitale manier van spelen: not bad , zou ik zo zeggen. Verder op de affiche , Stacy Brooks…The Queen of The Washington Bluescene. Deze dame heeft al een aantal prijzen op zak en speelde al de rol van verschillende bluesdiva’s zoals Koko Taylor of We kregen nog het geweldige duo Bill Howlnmadd met zijn dochter Shy Perry. Afkomstig uit het Noorden van Mississippi weet hij als geen ander de Juke Joint blues te laten klinken met enkel zijn stem, gitaar en het gestamp van zijn boots. Zijn stem klinkt vettig en doordrongen van Bourbon en Moosnhine en dochter Shy verzorgt de rest op de keyboards.
Een andere grote naam op deze cruise was Carlos Johnson uit Chicago. Man met twee Grammy-nominaties achter zijn naam. Hij wordt muzikaal zowat beïnvloed door BB King, Albert King en Otis Rush en verpersoonlijkt de sound van West Chicago. Deze “lefty” nam platen op met Billy Branch en Son Seal en begeleidde grote zangeressen als Big Time Sarah, Zora Young en Koko Taylor. Last but not least: Billy Branch & the Sons of Blues. De Sons of Blues, dat zijn Blaze aan de drums, Sumito Aryoshi aan de keys, Giles Corey op gitaar en Marvin Little op bas die sinds ongeveer anderhalf jaar de jammerlijk genoeg overleden Nick Charles is komen vervangen. Billy werd ontdekt zo’n 30 jaar geleden terwijl hij nog studeerde aan de universiteit door U ziet, dat de rest van de week niks anders dan top-optredens zou opleveren. In de Docks, trouwens niet alleen een muzikaal gebeuren maar er was ook een tentoonstelling voorzien met als welluidende naam (Sittin’ on ) The Docks of The Blues, waar 7 locale artiesten tentoonstelden rond het thema van jazz en blues.. Hat Man Session speelden wat eigen nummers en klassiekers als ‘Hello Josephine’, van Micth Woods kregen we zoals verwacht stevige boogie als ‘That’s The Boogie Woogie’ of ‘Choo Choo Boogie’. Bij Billy Branch kwam de klasse boven drijven en samen met Carlos Johnson knalden ‘Bright Lights Big City’ door de boxen, het funky ‘Everybody Change’ zorgde verder voor een stevig feestje. Hierna vervoegde Stacy Brooks de heren op het podium met ‘Meet Er was redelijk wat volk komen opduiken voor deze première en die kregen al een stevig voorsmaakje van wat zou volgen tijdens de rest van de week. Jammer dat de klank zowel in het begin als op het einde niet al te vet was, waardoor er veel verloren ging Daags na de officiële opening op deze grootse gala-avond, konden wij inschepen voor 6 dagen zon, zee, blues and boose en kregen zelfs de mogelijkheid om een aantal excursies te doen in steden als Napels (zien en sterven), Rome en Bastia. Op Dag 1 kregen we na de administratieve plichtplegingen van het inschrijven en installeren toch nog 2 optredens voorgeschoteld. In de vooravond eentje van Stacy Brooks en later op de avond eentje van Mitch Woods. Er moet gezegd worden dat de klank véél beter was dan de avond voordien en dat scheelde een slok op de borrel. Stacy Brooks was weer goed bij stem en werd begeleid door de Sons of Blues, zo hoorden wij ‘Love, Peace & The Blues’, ‘At Last’, Red Pumps & Cognac’ of nog ‘Gotta Find Me A New Man’.
Hierna volgde nog een jam met gasten die samen met de muzikanten een “airtje” wilden meespelen. Later op de avond pikten we nog een optreden mee van Mitch Woods, kwestie van happy te blijven. Niet moeilijk met nummers als ‘Mojo Mambo’ van Professor Longhair en tal van andere boogies, pure piano blues of Louisianna blues. Deze perfecte dag werd afgesloten met een optreden van Carlos Johnson. Jongens, was me dat een optreden zeg! Heb al duizenden optredens meegemaakt, maar dit is waarschijnlijk Ik zou hier nog pagina’s vol kunnen schrijven, maar het zou eentonig kunnen worden, waardoor ik mij kan beperken tot het vertellen dat het voor de rest, en tussen de excursies door, een heel groot bluesfeest bleef. We kregen nog een duo optreden van Billy Branch en Carlos Johnson, een accoustische sessie met Bill Howlnmadd Perry met dochter Shy, een Ik zou zeggen, overtuig je zelf en boek volgend jaar zelf je cruise. Je wordt door de organisatie in de watten gelegd, de muziek is van uitzonderlijke kwaliteit, het eten is subliem (in tal van hotels kan je zo lekker niet eten) en de drank vloeit rijkelijk. Voor de prijs moet je het zeker niet laten….veel goedkoper dan de Legendary Rhythm and Blues Cruise en ook niet zo ver. De bands zijn zeer toegankelijk voor iedereen en de organisatie is vlekkeloos. Bedankt Lisa Panoyan, Blues In Marseille en de volledige staff en zeker en vast tot volgend jaar…. Marcel
|
& Blues Cruise met alle grote namen uit de blueswereld maar daar moet je al een stevige portemonnee voor hebben. Wie echter niet zo’n goedgevulde geldbeugel heeft kan sinds 2014 ook terecht op de European Blues Cruise georganiseerd door de vereniging Blues In Marseille. Zes dagen cruisen op de Middellandse Zee, genieten van zon, zee en een hoop cocktails en dat voor meer dan democratische prijzen. Gezien dit laatste gegeven en na de affiche eens goed te hebben bekeken, besloot 'bibi' zich hiervoor in te schrijven.
Bedoeling is zes dagen te cruisen onder het genot van tal van bluesconcerten, jams en accoustische optredens. Laat ons eerlijk zijn, er zijn slechtere dingen in de wereld.
Etta James in de Broadway music hall “Ghost Of Blues”. Niet min dus. Ze deelde trouwens verschillende podia met mensen als Kenny Neal, Sugar Blue, Lil Dave Thompson, Billy Branch of nog Eddie Shaw. Mevrouw bezit een paar zeer stevige stembanden en weet deze ten volle te benutten.
Mister Mitch Woods is ondertussen al 64 en afkomstig uit Brooklyn, New York. De man is één van de beste boogie woogie en jump-blues pianisten van deze planeet en dat zou iedereen geweten hebben. Hij trouwens ook altijd een vaste naam op de Amerikaanse blues cruises en we zouden hem nog vaak bezig zien in de Bar Rendez-Vous van het schip.
niemand minder dan blueslegende Willie Dixon. Hij begon dan ook te toeren met de Willie Dixon’s Chicago All Stars en vervolmaakte zich later bij Carey Bell. En toen Carey stopte bij Willie Dixon, nam Billy zijn plaats in de band gewoon over. Hij bleef uiteindelijk 6 jaar bij Willie en staat op meer dan 150 opnamen waaronder 12 onder zijn eigen naam en ondertussen is hij zelf een legende geworden.
Me With Your Black Draws On’ en ‘My Name Is Stacy’. Als apotheose wat Mississippi Blues met Bill Howlnmadd & Shy Perry met ‘We Came Here To Party’ waar ze werden vervoegd door Mark Balland op harp. Uiteindelijk draaide alles uit op een reuze jam. Nice !
Dag 2 was getiteld “Blues On The Sea’ en was opgevat als een soort festival waarbij de optredens op elkaar volgden als op een festival. Het was genieten.
Jennifer Nobel, dame met eigen bluesprogramma op de radio en bluesguide in Chicago was de MC van dienst. Als aperitief een optreden aan dek van Hat Man Session en deze keer met goede klank, waardoor we maximaal konden genieten van deze locals uit Marseille. Voor de rest van de dag zouden de optredens enkel en alleen voorzien zijn voor de Blues Cruise-gangers en dit te begionnen met een set van Bill Howlnmadd en zijn dochter Shy Perry, voor de gelegenheid bijgestaand door 
Mark Balland op harmonica. Als grote fan van Delta blues keek ik hier echt naar uit en ik werd niet ontgoocheld. We kregen pareltjes als ‘In Mississippi’, ‘Cheep Woman’, ‘It’s Allright’ of nog ‘Jumpin’ en ‘Let The Blues Get You Down’. Fantastisch. 
één van de beste ooit. Wat een totale beleving van de blues heeft die man. Het was een zeer emotioneel optreden en Carlos stond er op het laatste bij met tranen in de ogen en kwam bijna niet uit zijn woorden. Een minuten lange staande ovatie was zijn deel. Voor mij het hoogtepunt van deze week.
grandioze Billy Branch op woensdagavond. De man is echte een harpwonder en blies gewoon het dak van de tent, onvoorstelbaar!!!
En we sloten de week af met een overdonderende jam met alle muzikanten. Kortom een bluesorgasme.